Monique, 47, had altijd alles onder controle. Haar werk, haar huishouden, haar gezin – tot op de minuut perfect georganiseerd. Ze stond bekend als iemand die nooit een steekje liet vallen. Maar de laatste tijd voelde ze alsof het allemaal door haar vingers glipte. Haar lichaam leek in opstand te komen. Waar ze vroeger met gemak een paar kilo afviel door even te letten op haar voeding, was nu elk dieet een uitputtingsslag. En erger nog: het werkte niet.

Haar laatste poging was een ‘perfect’ dieet dat ze zorgvuldig had samengesteld. Alles afgewogen, alles gepland. Geen gram suiker, geen hapje buiten haar schema. Toch verloor ze amper gewicht. Ze werd boos op zichzelf. Misschien woog ze de ingrediënten niet nauwkeurig genoeg? Misschien moest ze nóg strenger worden? Maar zelfs toen ze drie weken lang haar favoriete cappuccino liet staan, veranderde er niets.

Wat Monique niet wilde erkennen, was dat ze midden in de overgang zat. Haar hormonen waren een achtbaan, maar in haar hoofd speelde één mantra: “Ik moet dit kunnen. Als ik maar harder mijn best doe, dan lukt het wel.” Maar haar lichaam dacht daar anders over.

Haar perfectionisme had haar jarenlang geholpen, maar nu werkte het tegen haar. Ze probeerde zo veel te controleren dat ze geen ruimte overliet om te luisteren naar haar lichaam. Ze negeerde de signalen: de nachtelijke opvliegers, de extreme vermoeidheid, en zelfs de momenten dat ze zich plotseling verdrietig voelde zonder reden. Alles moest weggerationaliseerd worden, want “anderen hadden het ook druk, dus waarom zou ik niet gewoon kunnen doorgaan?”

Het dieptepunt kwam op een middag toen ze in tranen uitbarstte, midden in de supermarkt. Ze stond bij het schap met yoghurt en kon niet kiezen tussen de vetvrije variant of de biologische. “Waarom kan ik dit niet gewoon goed doen?” snikte ze, terwijl ze zichzelf innerlijk verweet dat ze zo emotioneel was.

Pas na een gesprek met een vriendin – die ook door de overgang heen was gegaan – begon Monique in te zien dat haar lichaam niet tegen haar werkte, maar juist om hulp riep. Het dieet was niet het probleem. Het probleem was dat ze zichzelf geen ruimte gaf om te accepteren dat dingen niet altijd perfect hoeven te zijn.