Dan Karaty staat backstage, en hij voelt zijn hart in zijn keel bonken. Voor de spiegel ziet hij zichzelf zoals niemand hem ooit heeft gezien: een drag queen, compleet met make-up, een fonkelende jurk, en een pruik die hem een nieuwe, krachtige versie van zichzelf laat zien. Het voelt zowel onwennig als bevrijdend.

Het publiek heeft geen idee wat er gaat komen. Ze kennen Dan als choreograaf en tv-persoonlijkheid, maar niet als iemand die zijn diepste angsten en kwetsbaarheden op deze manier deelt. De muziek begint, de lichten gaan aan. Met trillende benen zet hij zijn eerste stap het podium op.

Daar, in de schijnwerpers, besluit hij zich volledig bloot te geven. Dit is niet alleen een performance; het is een boodschap. Een boodschap die uit zijn ziel komt: iedereen mag zichzelf zijn, zonder oordeel. Een man in een jurk, een vrouw in een stropdas – het maakt niet uit. Kwetsbaarheid is geen zwakte, het is kracht. Dit moment is niet alleen voor hem, maar voor iedereen die ooit twijfelde of ze goed genoeg zijn zoals ze zijn.