Ze zit tegenover me op het terras. Haar gezicht is vriendelijk, maar er hangt een wolk van frustratie om haar heen. Ze begint te praten over haar zoon. “Hij is zo gevoelig,” zegt ze. “Hij raakt snel van streek, we hebben vaak ruzie, en ik weet niet hoe ik hem moet bereiken.” Terwijl ze haar verhaal vertelt, voel ik de vermoeidheid in haar stem. Het is duidelijk dat ze ermee worstelt.
Maar dan gebeurt het. Ze kijkt me aan, zucht diep, en zegt met een glimlach: “Ach, het komt vast wel goed.”
Ik slik. Want ik weet wat die zin betekent. Het is een schild. Een excuus om niets te hoeven veranderen. Het is de leugen die we onszelf vertellen als actie te moeilijk voelt.
Ik bied haar een paar concrete tips aan, iets wat haar écht zou kunnen helpen. Maar in plaats van te luisteren, pakt ze haar telefoon. Ze browst wat, kijkt om zich heen, en knikt afwezig. Ze lijkt te horen wat ik zeg, maar niets dringt door.
Pas maanden later hoor ik haar weer. Ze vertelt dat haar zoon nog steeds worstelt, dat ze nu zelf op het randje van een burn-out zit, en dat ze eindelijk hulp heeft gezocht. “Ik dacht dat ik het zelf kon oplossen,” zegt ze zacht. “Maar ik was gewoon bang om echt iets te veranderen.”
Algemene opdracht
Lees het verhaal en reflecteer op jezelf. Wanneer heb jij voor het laatst iets afgeschoven op “Het komt wel goed,” terwijl je diep van binnen wist dat je actie moest ondernemen? Hoe vaak vertel je jezelf dit om de moeilijke keuzes uit te stellen?
Specifieke aanvulling
Denk terug aan een situatie waarin je gevoel iets anders zei dan je hoofd. Wat hield je tegen om in actie te komen? Was het angst, onzekerheid, of het vermijden van ongemak? Schrijf dit op en wees eerlijk naar jezelf.
Actiepunt
Schrijf één concrete actie op die je vandaag kunt nemen om de controle terug te pakken. Dat kan iets kleins zijn: een telefoontje, een gesprek, of zelfs gewoon toegeven aan jezelf dat verandering nodig is. Maar zet de eerste stap.